"İyiyim" Diyebildiğim Günlerin Gücü: Moral ve Umuttan..

🌱 Moralle İyileşmek: Ruhun Şifası, Kalbin Gücü

Kanserle mücadele ederken en çok ihtiyacım olan şeyin ilaç ya da tedavi değil de… moral olduğunu çok sonradan anladım. Evet, tedaviler önemliydi. Ama ne zaman içimden "Artık dayanamıyorum" dediğim o anlar geldi, işte o zaman moralimin ne kadar kıymetli olduğunu gördüm.

İlk zamanlar çok zor geçti. Ağladım, korktum, yoruldum. “Ben bu yükü nasıl taşıyacağım?” diye defalarca sordum kendime. Ama sonra içimden başka bir ses çıktı:

"Biraz daha dayan, geçecek." Ve o ses, her gün beni biraz daha sarıp sarmaladı. Sonra anladım ki, aslında en güçlü ilaç, kendi içimizde saklı.

💊 Moral Olmadan Tedavi Eksik Kalıyor

Bir gün doktorum şöyle dedi: "Morali güçlü olan hasta daha çabuk toparlanır."

İlk başta kulağa biraz klişe geldi. Ama sonra düşündüm… Haklıydı. Moral olmayınca hiçbir şeyin tadı olmuyor. Ne çorbanın buğusu, ne pencereyi açtığında yüzüne vuran güneşin sıcaklığı…

O yüzden kendime küçük moral köprüleri kurdum. Bazen mutfakta sevdiğim bir tarifle uğraştım. Bazen sadece sevdiğim bir müziği açıp koltuğa kıvrıldım. Ve bazen sadece derin bir nefes alıp aynaya baktım ve dedim ki: "Sen bu savaşı kazanacaksın."

🤍 Kendini Sevmek, İyileşmenin Yarısı

Bu süreçte en çok fark ettiğim şey şu oldu: Kendimi sevdikçe güçlendim. Evet, saçım döküldü, kaşım gitti, kirpiklerim yok oldu. Ama aynaya baktığımda hâlâ gözlerimde bir ışıltı vardı. Ve o ışıltı, bana “sen hâlâ sensin” diyordu.

Sevdiklerim yanımda olduğunda çok mutlu oldum ama en çok kendime sarılabildiğim günlerde rahatladım. İçimden geçen her duyguya izin verdim. Kızdım, ağladım, güldüm, sustum…Ve sonra kalkıp kendime sıcacık bir çorba yaptım. Belki de iyileşme tam da böyle bir şeydi: Kendine yeniden şefkat gösterebilmek..

🍃 Küçük Şeyler, Büyük Moral

Bir çiçeğin tomurcuklanması, bir dost mesajı, mis gibi kokan bir bitki çayı…Hiçbiri belki tedavi değil ama inanın ruhun ilacıydı. Moral dediğimiz şey öyle büyük şeyler değil aslında. Bir gülümseme, bir minik yürüyüş, sevdiğin bir dizinin yeni bölümü…Ve bazen sadece sessizlik.

Bu küçük anlar, bana hep şunu hatırlattı: "Sen hâlâ hayattasın. Ve hâlâ güzellikleri hissedebiliyorsun." Bu yetti, yetiyor.

🌟 Unutma, Her Şey Geçiyor

Bu yazıyı yazarken bile gözlerim doluyor çünkü her kelimesinde yaşadıklarım saklı. Ama gerçekten şunu tüm kalbimle söylüyorum: Bu süreç geçiyor. Evet zor. Evet, inişli çıkışlı. Ama geçiyor. Ve sen, bu yolculuğun sonunda daha güçlü, daha farkında, daha şefkatli biri oluyorsun.

Moralin varsa, umut da var. Ve umut varsa, iyileşmek çok daha kolay oluyor.